Ingezonden
Disc-Jockey dat was het …..
Het draaien van plaatjes keek ik af van mijn oudere
broer. Die kocht (of kreeg) een pick-up met twee mini
geluidsprekers verpakt in een koffer, begin jaren 70,
wij woonden toen in de P.J. Kleystraat. De
muziekkeuze bestond vooral uit Yes, Chicago en
Boudewijn de Groot. Van de laatstgenoemde werden
alle teksten op een Brother typemachine vastgelegd.
Als jongere broertje van een jaar of zes keek en
luisterde ik er met verbazing naar. Aankomen mocht
ik niet, maar alles wat niet mag is spannend en leuk
dus na een tijdje had ik het apparaat in de macht.
Aangezien de keus uit muziek toen nog niet echt ruim
was koos ik telkens weer voor het vinyl van
Boudewijn de Groot. De teksten van mijnheer Nijgh
vooral, snapte ik niet, maar ja er kwam geluid uit.
Toen mijn ouders en mijn oudere broer er achter
kwamen dat ik er ook best mee overweg kon mocht ik
mijn eerste vinyl 45 toeren singles gaan kopen. Ja en
waar haalde je die dan, bij platenzaak Van den Akker
‘’want daar draaide het om”! Ik heb ze nog, De
Poppys, met ‘Non non rien change’ en ‘Isabelle’. Zo
eens per maand mocht ik er eentje bij gaan halen
voor een bedrag van 5.95 Nederlandse guldens.
Twaalf jaar oud en elke week singles kopen ging niet
lukken, wat een uitkomst:’’de cassetterecorder’’ !
Muziek opnemen van de radio op elk tijdstip van de
dag, jezelf horen via het ingebouwde microfoontje,
een wereld ging open. Het leuke was de hitparades op
de radio leefden mee met de ‘’thuisopnemers’’. Zo
gebeurde het dat Ferry Maat op de donderdagmiddag
met de Tros Top 50 en Lex Harding op vrijdagmiddag
met de Top 40 de nieuwkomers in de lijst helemaal
gingen draaien, zonder presentatie! Met als gevolg
dat jij als muziekliefhebber na een aantal weken in
het bezit was van een complete Top 40 en 50! Ging
het allemaal lukken, donderdagmiddag aanvang Top
50 15.00 uur, vrijdagmiddag aanvang Top 40 16.00
uur, gaat dit lukken i.v.m. school? Staan de
nieuwkomers hoog of laag in de lijst, er tegenaan
racen op de fiets van school naar huis….En kijk aan
niet veel later, een nieuw fenomeen werd geboren :
‘’De Timer’’! Je audio-installatie zo instellen dat de
radio aan floept en je recorder ging draaien wanneer
jij dat wilde, te gek. Spijbelen van school niet meer
nodig en geen race tegen de klok meer om in bezit te
komen van al het nieuwe op de muziekmarkt.
En het werd maar nieuwsgieriger. Een oudere broer
hebben die actief was in de jeugdsoos en dan mocht
jij weleens mee op een middag dat de soos gesloten
was. Verliefd keek ik naar de honderden singles en
elpees, twee draaitafels met een cassettedeck daar
tussenin en dit allemaal gecontroleerd door een
mengpaneel! Ik droomde ervan!
Een paar jaar later mocht ik ‘’legaal’’ naar binnen in
SZDRNZLL en bewonderde ik plaatselijke mannen als
John, Sieb, en mijn oudere broer die met groot
vermaak muziek draaiden en met smakelijk
commentaar de DJ waren van de avond.
Zou ik ooit …..? Het uur was daar, ik durfde te vragen
aan een destijds zittend bestuurslid:’’ Mag ik weleens
plaatjes draaien’’? Het antwoord kwam als een
geschenk uit de hemel, het mocht! Verlegen als ik
was, maar wel op de hoogte van het een en ander
ging ik los en het lukte. Naarmate ik het vaker ging
doen werd ik wat brutaler en durfde tussen de singles
door hele zinnen te zeggen. De techniek van starten,
koptelefoon opzetten, waar zit het begin van de
muziek kortom het ‘’timen’’ leerde ik in SZDRNZLL.
Maar ook door het luisteren naar de Avondspits van
Frits Spits elke avond om 18.00. Wat doet die man en
wat doet hij vooral niet.
Later als vaste jeugdsoos ganger vele uurtjes muziek
gedraaid met als hoogtepunt toch wel de jaarlijkse
Top 100 op nieuwjaarsdag met Tom en Cor. DJ-
talentenjacht van Rients Faber. Mede daardoor kwam
het dat ik weleens werd gevraagd om in de jeugdsoos
van Wirdum en Wijtgaard te draaien. Maar ook mijn
part-time baantje als verkoper bij muziekhandel
Poort.
En dan de dag dat ik werd gevraagd door een
muziekuitgever in Leeuwarden om muziek cd’s te
verkopen over de wereld, wat een uitdaging. Mee
naar Midem de grootste muziekbeurs van de wereld in
Cannes, samen met mijn rechterhand Max Mollinger
(drummer van Gruppo Sportivo). Waar ik vroeger
tegenop keek, mannen als Erik de Zwart, Kees’’ Joost
den Draaier’’ van Kooten, Jeroen van Inkel, Jerney
Kaagman van Buma Stemra, ze stonden naast mij op
dezelfde vloer, trillend op mijn benen liep ik door het
Palais du Festival. Misschien alles wel te danken aan
het plaatje draaien in SZDRNZLL…. Nu word ik nog
weleens gevraagd om muziek te draaien op
gelegenheden. Laptops vol met muziek, ik heb er niks
mee, vinyl had/heeft meer.
Ik zet de Verdronken Vlinder van Boudewijn de Groot
even op, naaldje is nog perfect
Piet Kloosterman
8
